O eski ev, tavanın arkasındaki gölgeyi yavaşça içine çekiyor, her şeyin yavaşça yerinden oynadığı bir dünyada. Genç kız, orada yaşayan bir yabancı gibi, her odanın içinde kaybolmuş ama bir şekilde hala var olmayı başaran bir yankıdır. Her odanın arka planında, eski bir şarkının melodisi duyulur. Bu şarkı, zamanla yıkılmaya terkedilmiş duvarların, kaybolan hayatların bir yansımasıdır. Ancak şimdiki zamanın kargaşasında bu melodiyi işitmek giderek zorlaşır. Her eşyayı terk etmek zorunda kalırken, geçmişin serenatları birer birer terk edilir, yalnızca kırık kalıntılar ve sessiz anlar kalır.